แก้วเหล้า มีความเศร้าผสมอยู่
ฉันไม่เคยจะรับรู้ จนวันที่เธอมาจากลา
งี่เง่า คิดว่าเธอยังรักอยู่ ทั้งที่ใจเธอไม่อยู่
ตั้งแต่วันที่เขาได้เข้ามา
มันจะเป็นจะตาย ข่มตานอนก็ทำไม่ไหว
อยากจะลบภาพเธอจากหัวใจ
หมดแก้วนี้ให้ลืมเธอไป แค่คืนนี้ก็ดีเท่าไร
ตื่นพรุ่งนี้จะเป็นยังไง ไม่อยากรู้
อยากเมาสักพัก
ดื่มให้ลืมความรักของเราที่สร้างมา
ดื่มให้เขาที่เอาเธอไปไม่ร่ำลา
ดื่มให้กับเธอที่ไม่กลับมา
สั่งตัวเองว่าไม่ให้ร้อง
แต่ประคองตัวเองไม่ไหว
เมา ร้องไห้ เสียน้ำตา
หัวใจไม่โอเค เลยโซเซมาร้านเหล้า
นักดนตรีก็บิ๊วท์จัง แม่งเล่นแต่เพลงเศร้า
อุตส่าห์เก็บความเจ็บเอาไว้ข้างในใจ
พอเมาทีไร น้ำตาก็ไหลออกมาเต็มเบ้า
รินมา รินมา เทมา อ่ะ เราต้องเฮฮา
โซดาไม่ต้อง ขอเหล้าขมๆ ผสมกับน้ำตา
ก็หมดไปสามกลม อารมณ์กำลังมา
ชนแก้วให้กับรักที่มันได้จากลา
ไม่เป็นไรเลย รู้สึกชิลล์ๆ เฉยๆ มาก
พอยกอีกแก้วขึ้นมา แล้วน้ำในตาก็ไหลพราก
หมดก็ริน กินให้เมา เอาให้ลืม ดื่มเข้าไป ไม่เข้าใจ
ทำไมถึงลืมยาก หมดอีกขวด ความเจ็บปวดมันเริ่มจะถามหา
เหล้าไม่ใช่คำตอบ เพราะเมาแล้วชอบสร้างแต่ปัญหา
โทรไปหา ไลน์ไปหา ไม่รู้อะไรกันนักกันหนา
เขาอยู่กับคนใหม่ ทำใจไม่ได้ เมาร้องไห้ อย่างกะหมา
อยากเมาสักพัก
ดื่มให้ลืมความรักของเราที่สร้างมา
ดื่มให้เขาที่เอาเธอไปไม่ร่ำลา
ดื่มให้กับเธอที่ไม่กลับมา
สั่งตัวเองว่าไม่ให้ร้อง
แต่ประคองตัวเองไม่ไหว
เมา ร้องไห้
เมาสักพัก
ดื่มให้ลืมความรักของเราที่สร้างมา
ดื่มให้เขาที่เอาเธอไปไม่ร่ำลา
ดื่มให้กับเธอที่ไม่กลับมา
สั่งตัวเองว่าไม่ให้ร้อง
แต่ประคองตัวเองไม่ไหว
เมา ร้องไห้ เสียน้ำตา